Mindomo

I dag bestemte eg meg for å gi Mindomo ein sjanse. Som ei øving for meg sjøl pusla eg litt med ei oversikt over fordelar og ulemper ved bruk av tankekart på PC versus Papir. Det vart etterkvart sjåande slik ut. 

Dette er ikkje eit omfattande tankekart og det var kun for å teste funksjonaliteten.

I etterkant er eg ikkje kjempeimponert. Grensesnittet er rimelig enkelt, men det er uråd å få det enklare enn å plukke opp ein blyant og teikne på eit papir. Eg fann rimelig raskt ut korleis det fungerte, men det hadde gått raskare med papir og blyant.

Det vi skal sjå etter i DKL er meirverdi. For klasseromsbruk er eg skeptisk. Bruken av tankekart i klasserom handlar etter mi erfaring mindre om organisering av data og meir om brainstorming. Dersom ein skal brainstorme er det mykje meir effektivt å la elevane bruke papir og blyant. Både fordi ein slepp å forflytte seg til eit datarom og fordi ein slepp noko problem med grensesnittet. PCar kan lett slå seg vrange, eller ein skjønnar ikkje/gløymer korleis ein gjer ein ting...og då går heile den kreative prosessen i stå og hensikta er borte.

Det digitale tankekart er mykje betre på er behandling av informasjon som tek meir enn ei A4-side, og lagring/deling av denne. Størrelsen på arka/dokumenta er meir eller mindre ubegrensa, og det blir svært ryddig også i store tankekart noko som sjelden er tilfelle på papiret. 

Eg føler likevel at nytta av digitale tankekart i skulen er begrensa. Det er sjeldan ein får bruk for å lage tankekart som er større enn ei A4 side, og det er også meir tungvint å kome seg til/slå på/bruke ein PC enn det er å ta fram blyant og papir. 

Om skulen på eit tidspunkt blir heildigital og elevane sit bak pcen til ei kvar tid vil digitale tankekart utkonkurrere sine papirsøskenbarn ganske umiddelbart, men før den tid trur eg det er best for elevane å bruke verktya dei har for handa.