Informasjonskompetanse

Det er ikkje tvil om at oppveksande elevar treng ei god informasjonskompetanse. Internett og alle dets funksjonar kjem nok berre til å verte viktigare i framtida, og det er på sin plass at elevane våre skal kunne bruke desse verktya korrekt.

Dessverre er refleksjon i den verkelege verda ikkje nødvendigvis knytta til refleksjon i den digitale. Ein god venn av meg fortalde meg nyleg ei artig oppleving han hadde med faren sin, og eg vil gjengi den her.

Denne faren skulle lage ein meny på jobben sin, i denne menyen trengte han eit bilete av ein konvolutt og valde derfor symbol i programmet han brukte men fann intet symbol av ein konvolutt. Ein venn av han tipsa han om at han kunne finne eit bilete av ein konvolutt på nettet, og han søkte så etter ein konvolutt, men fann ingenting. Etterkvar måtte han ringe sonen (min venn) for å finne ut kva han hadde gjort gale, og då kom det for ein dag at han hadde googla "symbol" og ikkje funne bilete av ein konvolutt...

Dette viser at det ikkje nødvendigvis er lett å forstå korleis ein søkjemotor fungerar, og dette for ein vaksen, velreflektert person. 

Dette viser at informasjonskompetanse utvilsomt er eit breitt område og definitivt meir innvikla enn å lære eit salmevers utanåt. For mange kan det være eit problem å i det heile tatt finne relevant informasjon, og etter dette kjem eliminasjonsprosessen der ein skal luke ut informasjon som ikkje held vatn. 

Eg trur at det å lage ein progresjonsplan for informasjonskompetanse neppe kan skade, men ikkje nødvendigvis er avgjerande. Ein kan lære elevar å bruke google over tid, men det er ikkje sikkert at google kjem til å eksistere for evig, ei heller wikipedia. Det viktigaste er at vi gir elevane ei haldning og lærer dei å reflektere automatisk. 

Ein av dei lettaste måtane å gjere dette på er å gjere elevane merksame på kven som produserar informasjonen dei finn og i den samanheng også kvifor. Dersom ein greier å få elevane til å tenkje over dette vil all informasjon framstå i eit anna lys, og dei vert kritiske til det dei les. Dersom elevane spør seg sjølv om kven som har produsert informasjonen, og kva hensikt det er gjort kan ein avsløre mykje dårlig og villedande informasjon og dette er noko av den viktigaste kompetansen vi kan gi dei. 

Eg trur ikkje det er nødvendig med ein progresjonsplan for å arbeide med denne kompetansen, men læraren må være si rolle bevisst. Ein må alltid stille spørsmål for å få elevane til å tenkje sjølv. Dersom ein ikkje klarer å få hjerna deira til å arbeide fell elevane inn i ein ukritisk klipp-lim mentalitet og det vil tjene både dei og samfunnet dårleg.